ไบโอมในน้ำเค็มหรือไบโอมทางทะเล คือระบบนิเวศของมหาสมุทรและทะเล ซึ่งครอบคลุมพื้นที่กว่า 71% ของผิวโลก ไบโอมนี้แบ่งออกเป็นหลายประเภท ได้แก่ มหาสมุทร (เขตแพลงก์ตอน, เขตเบนทิก) แนวปะการัง และ ปากแม่น้ำ (พื้นที่น้ำกร่อย)  

ลักษณะของไบโอมในน้ำเค็ม

ความเค็ม: มีความเค็มเฉลี่ยประมาณ 35 ส่วนในพันส่วน (ppt) หรือร้อยละ 3.5

ปัจจัยทางกายภาพ:

• • น้ำขึ้น-น้ำลง เป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อสิ่งมีชีวิต

  • ความลึกและแสงสว่าง:

    • เขตโฟโตติก (Photic Zone): บริเวณที่แสงแดดส่องถึงประมาณ 200 เมตรแรก ทำให้เกิดการสังเคราะห์แสงได้

    • เขตอะโฟติก (Aphotic Zone): บริเวณที่อยู่ลึกกว่า 200 เมตร แสงสว่างส่องไม่ถึง ทำให้ไม่มีการสังเคราะห์แสง

ประเภทของไบโอมในน้ำเค็ม

• มหาสมุทร: เป็นไบโอมที่ใหญ่ที่สุดและต่อเนื่องกัน สามารถแบ่งย่อยได้เป็น:

  • เขตแพลงก์ตอน (Pelagic Zone): พื้นที่น้ำเปิดในมหาสมุทร

  • เขตเบนทิก (Benthic Zone): บริเวณพื้นมหาสมุทรตั้งแต่ชายฝั่งไปจนถึงส่วนที่ลึกที่สุด

• แนวปะการัง: เป็นไบโอมที่พบได้ในบริเวณน้ำตื้นที่อุดมสมบูรณ์ มีความหลากหลายทางชีวภาพสูง

• ปากแม่น้ำ (Estuary): เป็นบริเวณที่น้ำเค็มและน้ำจืดมาบรรจบกัน ทำให้เกิดน้ำกร่อยและมีสิ่งมีชีวิตหลากหลายชนิดอาศัยอยู่ 

สิ่งมีชีวิต:

• • แพลงก์ตอนพืช (Phytobenthos) และแพลงก์ตอนสัตว์ (Zoobenthos): สิ่งมีชีวิตที่เกาะหรือฝังตัวอยู่บนพื้นทะเล

  • สัตว์ทะเลหลากหลายชนิด เช่น ปลา วาฬ โลมา หอย และปู